Πέμπτη 21 Μαΐου 2015

Το έθιμο της λιτανείας στο Παλιό Κωσταράζι για την εορτή της Αναλήψεως.

Την ημέρα της Αναλήψεως και μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας στον Ιερό Ναό Γεννήσεως της Θεοτόκου στο Παλιό Κωσταράζι...
ο ιερέας μαζί με τους ιεροψάλτες και όσοι μικροί και μεγάλοι το επιθυμούσαν και μπορούσαν, παίρνοντας τα Φλάμπουρα της εκκλησίας και μερικές εικόνες, έκαναν λιτανεία γύρω από το χωριό.

Ξεκινώντας από την εκκλησία ανέβαιναν στο ''Πηγαδάκι'' και από εκεί στο εξωκλήσι του Προφήτη Ηλία (Αϊλιά). 

Εκεί, σε κάποια σχισμή του βράχου τοποθετούσε ο ιερέας ένα κομμάτι αντίδωρου και έκλεινε την τρύπα με λίγη λάσπη ή κάποια μικρή πέτρα. Στη συνέχεια κατεβαίνοντας ράχη, ράχη και περνώντας από τον ''Ντέτσκα'', ''Μπάγγου καλέδια'', έφθαναν στο ''Χοντρό Δέντρο'', στον κορμό του οποίου άνοιγαν μια τρύπα με αρίδα και πάλι ο ιερέας τοποθετούσε ένα κομμάτι αντίδωρου και έκλεινε την τρύπα με λάσπη.

Από εκεί περνώντας στην Τζουρτζούλα (σημερινά Παλιόσπιτα) κατηφόριζαν και έφθαναν στο ''Γιάχο'' στην Αγία Παρασκευή, όπου περνούσαν στα ''Παλιόσπιτα'', ανηφόριζαν και έφθαναν στην Τζιουτζιουλίγγα και σε κάποιο δέντρο εκεί τοποθετούσε πάλι αντίδωρο. 

Από την ''Τζιουτζιουλίγγα'', έφθαναν στο ''Μασούρι'', στου ''Τσιγανέ τις μουριές'' και από τα ''Γκαβράδκα τ΄αλώνια'', τερμάτιζαν στην εκκλησία απ΄όπου ξεκίνησαν.

Σε όλη τη διαδρομή, όλοι μαζί φώναζαν το ''Κύριε ελέησον'', με όση δύναμη κι αν είχαν, έτσι ώστε να ακούγονταν στο χωριό κι έτσι, από το χωριό παρακολουθούσαν την πορεία τους.

Αλλά όσο δυνατά και αν φώναζαν, εάν το έλεγαν όπως ακριβώς είναι το σωστό, δεν θα ακουγόταν τόσο μακριά με αποτέλεσμα να γινόταν παραφθορά του ''Κύριε ελέησον'' σε ''Κύριαααα-λέέέέέησα''.

Όταν η πομπή έφθανε στα ''Γκαβράδκα τ' αλώνια'', η καμπάνα χτυπούσε χαρμόσυνα αναγγέλλοντας έτσι τον ερχομό.

Η τοποθέτηση του αντίδωρου στα τέσσερα σημεία που προαναφέρθηκαν σχημάτιζε το σχήμα του σταυρού που κατά κάποιο τρόπο περιέβαλε νοητά τον οικισμό.

Τέλος, στην εκκλησία περίμενε όλους όσους συμμετείχαν στη λιτανεία γεύμα που αποτελούνταν από αρνί μαγειρεμένο με ρύζι ή κριθαράκι, ψημένο στο φούρνο ή στη γάστρα.

Αυτό ήταν μια προσφορά της εκκλησιαστικής επιτροπής και παρατίθεντο στον γυναικωνίτη.

Το ψωμί το πιάτο και το πιρούνι, το έφερνε ο καθ' ένας από το σπίτι του, όπου μετέβαινε αμέσως μετά τη λιτανεία. 


 - Βιβλιογραφία: Παλαιό Κωσταράζι (Ιστορία - Λαογραφία), Ιωάννη Θ. Τόλιου

 - Επιμέλεια κειμένου: Κostarazi24