Στις 25 Ιουλίου 1943, ομάδα Γερμανών στρατιωτών εισβάλουν στο Παλαιό Κωσταράζι.
Φθάνοντας εντός του οικισμού, κατευθύνονται στη κεντρική πλατεία, η τότε λεγόμενη και πλατεία Μεσοχωρίου, στην οποία βρίσκονται αρκετοί ηλικιωμένοι μεταξύ των οποίων και ο ιερέας Αθανάσιος Χάτσιος.
Αμέσως, οι Γερμανοί κατευθύνονται στον ιερέα, ο οποίος δεν ήταν ο εφημέριος του χωριού, και τον ρωτάνε για ύπαρξη ανταρτών στο χωριό. Αυτός αρνούμενος ότι γνωρίζει κάτι, τους εξηγεί πως δεν ήταν αυτός που ψάχνουν.
Ο παπά-Άνθιμος, ειδοποιείται και εμφανίζεται μπροστά στους στρατιώτες, εκεί και ενώ απαντά αρνητικά στις ερωτήσεις των Γερμανών για την ύπαρξη ανταρτών και παροχή βοήθειας από μέρος του. Ωστόσο, χωρίς άλλες διατυπώσεις ή διασταύρωση των πληροφοριών από μεριάς Γερμανών, οδηγείται έξω από το Κωσταράζι.
Στη περιοχή ''Μπάγγου Καλέδια'' τον εκτελούν εν ψυχρώ, πυροβολώντας τον στο πίσω μέρος του κεφαλιού και με τη σωρό του να κείτεται στο έδαφος, την καλύπτουν με πέτρες. To σημείο θα ονομαστεί από τους συγχωριανούς του, στο τοπικό ιδίωμα, ως ''Του παπά το μνημόρ''', δηλαδή το μνήμα του παπά.
Εκεί, οι στρατιώτες απαγορεύουν τον οποιοδήποτε να πλησιάσει και να παραλάβει τη σωρό του, με τη πρεσβυτέρα να οδύρεται και να τραβάει τα μαλλιά της μέσα στην οδύνη της. Για 40 ημέρες ούτε έτρωγε, ούτε κοιμόταν από το καημό της για τη δολοφονία του άντρα της.
Εκεί, οι στρατιώτες απαγορεύουν τον οποιοδήποτε να πλησιάσει και να παραλάβει τη σωρό του, με τη πρεσβυτέρα να οδύρεται και να τραβάει τα μαλλιά της μέσα στην οδύνη της. Για 40 ημέρες ούτε έτρωγε, ούτε κοιμόταν από το καημό της για τη δολοφονία του άντρα της.
Αφού οι Γερμανοί εγκαταλείπουν το χωριό, η σωρός του ιερέα αποκαλύπτεται από τις πέτρες και μεταφέρεται εντός του χωριού, έτσι ώστε να τελεσθεί η εξόδιος ακολουθία στον Ιερό Ναό του Γενέθλιου της Θεοτόκου.
Ο παπά-Άνθιμος, κατά κόσμον Παντελής Γαλάνης, γεννήθηκε στις 24 Ιουλίου 1897 και εφονεύθει σε ηλικία 46 ετών, πριν γίνει ιερέας είχε μεταναστεύσει στην Αμερική.
Επιστρέφοντας στο Κωσταράζι μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους, ο Μητροπολίτης Καστορίας Νικηφόρος, τον χειροτονεί ιερέα, δίνοντάς του το όνομα Άνθιμος, προς τιμήν του Κωσταραζινού εθνομάρτυρα του Μακεδονικού Αγώνα, Ηγούμενου Άνθιμου Γιοβανόπουλου.
Ο παπά-Άνθιμος, όντως παρείχε διευκολύνσεις προς τους Έλληνες αντάρτες, καθώς το χωριό λόγω της γεωγραφικής θέσης του, ήταν σημείο αναφοράς και συνάντησης τους, κάτι που ο κατοχικός στρατός γνώριζε.
Γι' αυτό το λόγο και αναζήτησαν αμέσως τον ιερέα και όχι κάποιο άλλο πρόσωπο, όπως θα μπορούσε να είναι ο πρόεδρος της κοινότητας ή ο δάσκαλος που ίσως να ήξεραν.
Επιστρέφοντας στο Κωσταράζι μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους, ο Μητροπολίτης Καστορίας Νικηφόρος, τον χειροτονεί ιερέα, δίνοντάς του το όνομα Άνθιμος, προς τιμήν του Κωσταραζινού εθνομάρτυρα του Μακεδονικού Αγώνα, Ηγούμενου Άνθιμου Γιοβανόπουλου.
Ο παπά-Άνθιμος, όντως παρείχε διευκολύνσεις προς τους Έλληνες αντάρτες, καθώς το χωριό λόγω της γεωγραφικής θέσης του, ήταν σημείο αναφοράς και συνάντησης τους, κάτι που ο κατοχικός στρατός γνώριζε.
Γι' αυτό το λόγο και αναζήτησαν αμέσως τον ιερέα και όχι κάποιο άλλο πρόσωπο, όπως θα μπορούσε να είναι ο πρόεδρος της κοινότητας ή ο δάσκαλος που ίσως να ήξεραν.
Η Εκκλησία της Ελλάδος, κατατάσσει τον Άνθιμο Γαλάνη, στους εθνομάρτυρες ιερωμένους, που έχασαν τη ζωή τους λόγω της δράσης τους, κατά την περίοδο του Β' Π.Π. και της Κατοχής.Ο τάφος του ιερέα, βρίσκεται πλέον στα κοιμητήρια του Ιερού Ναού Αγίων Ταξιαρχών στο Νέο Κωσταραζί.
*Μέρος του κειμένου προέρχεται από το βιβλίο του Ιωάννη Θ. Τόλιου, Παλαιό Κωσταράζι (Ιστορία - Λαογραφία)
** Φωτογραφίες: Kostarazi24
