 |
| Αρχείο: Θεοφάνια 06/01/14 |
Τι ακριβώς όμως, είναι αυτό το έθιμο;
Το έθιμο αυτό, ξεκίνησε πριν πάρα πολλά χρόνια και όταν το χωριό βρισκόταν ακόμη στη θέση του Παλαιού Κωσταραζίου.
Την ημέρα των Φώτων και μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας, ο ιερέας, αφού από την προηγούμενη μέρα είχε συγκεντρώσει όλες τις φορητές εικόνες της εκκλησίας, τις έπαιρνε μία μία και ξεκινούσε ένα είδος άτυπης δημοπρασίας με τους κατοίκους του χωριού, να ''χτυπούν'' - ''πλειοδοτούν'' τις εικόνες.
Ο τελικός πλειοδότης, αυτός δηλαδή που θα δώσει την καλύτερη προσφορά για την εικόνα, θα έχει τη χαρά και την τιμή να κρατάει την εικόνα, σε όλη τη διάρκεια της τελετής του αγιασμού των υδάτων, έχοντας παράλληλα και την ελπίδα ότι θα έχει την ευλογία, την εύνοια και την προστασία του Αγίου της εικόνας, για όλη την επόμενη χρονιά.
Κατόπιν, όλος ο κόσμος μαζί με τα εξαπτέρυγα, τα λάβαρα και κρατώντας στα χέρια τις εικόνες που ''χτύπησαν'' πήγαιναν στο Πηγαδάκι* και έριχναν το Σταυρό στην βρύση του. Μετά επέστρεφαν πίσω στην εκκλησία άφηναν τις εικόνες και πλήρωναν το ποσό που διέθεσαν για την εικόνα.
Το έθιμο αυτό, είχε καθιερωθεί, με σκοπό προφανώς για να συγκεντρώνονται χρήματα, είτε για τη συντήρηση του ιερέα που τότε συντηρούνταν από το χωριό και όχι από το Δημόσιο ή κάποιο άλλο ταμείο, είτε για να συντηρηθεί η εκκλησία.
Στις μέρες μας, το έθιμο αυτό, συνεχίζει να μένει ζωντανό, όμως ο Σταυρός δεν ρίχνεται πλέον στο Πηγαδάκι αλλά έξω από το Κωσταράζι, στην περιοχή ''Κουρτσί'' (Ρέμα Γκιόλη) και τα έσοδα που συγκεντρώνονται από τα πλειοδοτήματα, χρησιμοποιούνται για την συντήρηση των εκκλησιών του Κωσταραζίου.
Αξίζει να πούμε, πως το ίδιο έθιμο με το ''χτύπημα των εικόνων'', πραγματοποιείται και στο χωριό Μηλιά στην Κοζάνη!
* Πηγαδάκι: Περιοχή έξω από το Παλιό Κωσταράζι που υπάρχει βρύση.